کد مطلب:20574 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

آيا زندگي لازمه عبادت است يا عبادت لازمه زندگي است

عبادت لازمة زندگي آدميان است زيرا سرمايه عمر و فرصتهايزندگي چه بخواهيم و چه نخواهيم همچون ابرهاي گذران از آسمان حيات ماميگذرد و بايد هوشيار بود و از اين رهگذر بيشترين بهره را برد و بندگي خداكرد. در حديث زيبايي امام علي(ع) فرمودند: اي مردم راستي شب و روز بر توگذر ميكنند تو اي انسان در آنها گذر كن، از تو عمر ميگيرند، تو هم از آنهابگير.» راستي لازمة زندگي سپري شدن عمر است و اين سرمايه را روز و شبخرج ميكنيم، چه به دست ميآوريم. رسول خدا فرمود: «الدنيا ساعةفاجعلوها طاعة»؛ زندگي دنيا ساعت و لحظهاي بيش نيست آن را در راهاطاعت خدا به كار بگيريد.» لذا توصيه شده اگر در شرايطي خاص امكانعبادت و بندگي كم بود بايد تقلاش كرد و زمينه فراهم ساخت، به محيطهايآزادتر رفت و خدا را عبادت كرد كه در تنگناي زمين و زمان براي دوري ازپرستش خدا بهانه نيست. «ان ارضي واسعه فايّاي فاعبدون.» روي اينجهت پيغمبر خدا وقتي ميديد در مكه نميتوان خدا را عبادت كرد از آنجاهجرت به مدينه نمود و با مطالعه زندگي امامان معصوم(ع) و بزرگان دينميفهيم كه اساساً زندگي را در خدمت عبادت خدا و اطاعت او ميدانستند ولاغير. شما نمونهاي از زندگي اميرالمؤمنين علي(ع) را ببينيد: ابوذر ميگويد:در مسجد پيامبر دربارة اعمال اهل بدر و رضوان گفتگو بود من گفتم عبادت وورع علي(ع) از همه بيشتر است. وقتي اين سخن بر آنان گران آمد اين خاطره

را كه خود شاهد آن بودم نقل كردم، شبي علي(ع) را ديدم كه در نخلستانپنهان شد، او را تعقيب كردم ولي از نظرم ناپديد گشت. فكر كردم به خانه رفتولي ناگهان صداي ناله او را شنيدم كه ميگفت خدايا آه از آن گناهي كه منفراموش كردهام ولي تو در حسابم نوشتهاي. آه از آتش سوزان... و آنقدرگريست تا بيهوش شد. فكر كردم از دنيا رفته است. به خانه زهرا رفتم تا خبردهم؛ ايشان فرمودند: اين حالت از خوف خدا براي علي پيش ميآيد سپسآبي آورديم و علي به هوش آمد، من نيز گريستم. علي(ع) فرمودند: اي ابودرداء چگونه مرا ميبيني آنگاه كه در قيامت مرا به سوي حساب ميخوانند وگنهكاران به عذاب خدا يقين كنند. پس مشخص شد كه عبادت لازمه زندگياست نه زندگي لازمه عبادت.